Een trainingsavond in Thialf. Een paar minuten voor half negen schiet Trevor Petersen al de catacomben in naar de kleedkamers. Hij heeft zojuist een pittige training gehad en coach Mike Nason besloot om enkele minuten eerder al te stoppen. Of de intensieve training met het verlies tegen Geleen heeft te maken van afgelopen weekend? ,,Misschien wel,” lacht Trevor als hem daar naar wordt gevraagd.
Trevor Petersen is een rustige jongen. Hij valt zo in de groep misschien niet heel erg op, maar zodra hij zijn schaatsen onderbindt staat er een uitstekende ijshockeyer. Trevor, 25 jaar en geboren en getogen in Toronto, Canada is dit seizoen één van de blikvangers van UNIS Flyers.
Een gelukkige jeugd
Hij is een zoon van een Deense vader en een Chinese moeder. Zijn ouders ontmoetten elkaar op high school in de Canadese stad met bijna drie miljoen inwoners. Eerst wordt zijn drie jaar oudere zus geboren en dan volgt Trevor. Al heel snel wist zijn vader wat hem te doen stond. Trevor moest een ijshockeystick en een puck hebben.
,,Wij wonen op 15 minuten rijden van downtown Toronto. Mijn ouders zijn mijn grootste fans. Mijn vader heeft me geleerd hoe ik een puck moet schieten. Hij zette in de kelder van ons huis een ijshockeygoal, en leerde me daar het schieten van een puck. Daar heb ik ontzettend veel uren doorgebracht. Ik denk dat daar de basis is gelegd van mijn ijshockeyskills. Ik heb van mijn vader geleerd hoe je een powerschot los laat, maar ook hoe je heel precies kunt schieten. Wat dat betreft gaan alle credits naar mijn vader,” is Trevor lovend.
,,Mijn jeugd stond volledig in het teken van ijshockey. Ik heb ook even gevoetbald, maar ik was beter in ijshockey. Daarnaast gingen we veel naar onze familie-cottage. Die hoop ik ooit van mijn vader over te nemen. Een beetje klussen en de cottage onderhouden hoort erbij. Dat is een prachtige plek aan een meer waar we graag in de zomer tijd doorbrengen. Het is heerlijk om daar met familie en vrienden te zijn.”
Trevor groeide op in een gelukkig gezin. Zijn vader werkt in de sales, zijn moeder was city planner maar is inmiddels gepensioneerd. ,,Ze volgen mijn wedstrijden nog steeds. Als het ze lukt dan kijken ze via de livestream. Ze komen over twee, drie weken naar Nederland om hier een aantal wedstrijden te kijken maar ook om Nederland en België te zien.”
Ondanks dat hij heel rustig en beheerst overkomt, speelt hij toch ijshockey wat bekend staat om harde bodychecks en grimmige opstootjes. Trevor haalt zijn schouders op. ,,Ik ben meer een schutter, misschien zelfs een beetje fancy als ik trucs uithaal of mooi wil spelen. Ik ben niet een speler die veel bodychecks uitdeelt. Misschien als straks de playoffs bezig zijn, dat ik dan meer fysiek speel. Want wat er ook nodig is, dan moet er namelijk gewonnen worden,” blikt Trevor alvast vooruit.
Studie geschiedenis en aardrijkskunde
Naast het ijshockey zit Trevor niet stil. Hij is momenteel bezig om het certificaat voor personal trainer te behalen. ,,In april hoop ik mijn certificaat te halen,” vertelt Trevor. ,,Ik vind trainen in de sportschool erg leuk om te doen, en ik wil graag anderen helpen om zich fitter en gezonder te voelen. Ik wil op die manier bijvoorbeeld jonge jongens coachen en trainen zodat ze fysiek sterker zijn om te ijshockeyen. Misschien is dit iets wat ik na mijn ijshockeycarrière verder wil uitbouwen, maar daar denk ik nog niet zoveel over na.”
Op de vraag of Trevor momenteel al in te huren is als personal trainer, lacht hij even. ,,Misschien kan ik dat hier in Nederland al een beetje opstarten. Maar ik weet niet of ik daar veel tijd voor heb. Ik studeer namelijk ook nog. Ik volg aan de York University een studie History and Geography. Een aantal jaren terug dacht ik dat ik leraar wilde worden. Nou, ik denk niet meer dat dat gaat gebeuren,” lacht Trevor. ,,Maar ik wil deze studie wel afronden. Ik volg hier in Nederland de studie online en hoop in augustus klaar te zijn.”
Dat Trevor graag anderen wil helpen en coachen komt zowel terug in zijn personal training, als ook in zijn studiekeuze. ,,Ja, klopt. Ik help graag anderen. In de afgelopen jaren tijdens de zomerperiode heb ik kinderen begeleid op hockey-kamp. Ik vond dat ontzettend leuk om te doen. Daarmee kan ik kinderen op die manier iets leren.”
In Heerenveen, naast de PlayStation en het kijken van een film of serie, gaat Trevor graag naar de sportschool. ,,Ik ga zo’n 4 á 5 keer per week naar de sportschool. Maar ik doe ook aan yoga om de beenspieren te strekken en ontspannen.”
Canada vs Nederland
Van de miljoenenstad Toronto naar het dorp Heerenveen. Van Canada naar Nederland. De verschillen zijn er. ,,Ik was vorig jaar al een keer in Amsterdam geweest, toen ik ijshockey speelde in Frankrijk,” vertelt Trevor. ,,Het meest opvallende verschil is natuurlijk de grootte. Canada is enorm in vergelijking met Nederland. Hier is alles dicht op elkaar. Je hebt hier heel veel fietsers en wandelpaden. Maar het meest opvallende vind ik de stoplichten. Die zijn hier zo weinig! Er zijn hier veel rotondes. Dat kennen ze niet in Toronto. Daar zijn alleen maar stoplichten.”
Ook het rijden in de auto was even wennen voor Trevor. ,,Ik was in Canada een auto met automaat gewend. Hier kreeg ik een auto met een versnellingsbak. Ik wist niet hoe dat werkte. Gelukkig hebben Viktor en Jasper (Nordemann, red.) mij daar goed bij geholpen en wist ik na een paar weken hoe ik veilig kon autorijden. Het heeft heel wat toeterende auto’s achter mij opgeleverd,” lacht Trevor.
,,Wat erg prettig is in Nederland is dat iedereen goed Engels spreekt en verstaat. Dat maakt het voor mij veel gemakkelijker in de stad of in een restaurant. Ik kwam er tevens achter dat Mike (Nason, red.) zijn ouderlijk huis op maar 20 min rijden is van mijn ouders in Toronto. Dat was erg toevallig. In Toronto had ik een mentor die me hielp bij keuzes in het ijshockey. Hij adviseerde me om naar Flyers te gaan. Hij bleek weer een goede vriend van Mike te zijn. Dus dat kwam heel mooi samen.”
Trevor is hier alweer zo’n vijf maanden, maar natuurlijk mist hij wel het nodige uit zijn Canadese omgeving. ,,Mijn familie en vrienden natuurlijk. Er is een tijdverschil van zes uur, dus het is niet gemakkelijk om even contact te hebben. Ik kijk er naar uit om ze straks weer te zien en om een gezellige tijd te hebben in onze cottage aan het meer. Maar vooropgesteld ben ik blij dat ik de kans heb gekregen om professioneel te kunnen ijshockeyen. Dat is niet voor iedereen weggelegd. En dat dat met zich meebrengt dat ik mijn familie en vrienden soms even moet missen, dan heb ik dat er voor over. Ik waardeer ontzettend dat ik deze kans heb gekregen om hier te mogen spelen,” vertelt Trevor dankbaar.
Toronto is wel enigszins vergelijkbaar met Amsterdam, vindt hij. ,,Amsterdam is natuurlijk wel iets kleiner, maar ik denk dat downtown Toronto wel op Amsterdam lijkt. Alles is dicht bij elkaar. Je kunt er goed uiteten, je hebt mooie winkels. Er is veel diversiteit aan mensen en culturen. Dat maakt de binnenstad speciaal en bijzonder. En in Toronto heb je natuurlijk de Maple Leafs, het NHL-team. Daar ben ik groot fan van, en dan specifiek van Auston Matthews, speler van Maple Leafs. Hij is zo goed…”
AAA en NHL
Trevor zette zijn eerste stappen met de ijshockeystick en puck toen hij vier, vijf jaar oud was. ,,Ik kreeg toen al veel lessen in skills en stickhandeling. Dat was voor mij een heel goede basis waarmee ik verder kon. Ik heb in de jeugdteams altijd AAA gespeeld, dat is het hoogste ijshockeyniveau.” Even had Trevor zijn hoop gevestigd om mogelijk gedraft te worden voor de NHL. ,,Ik stond op diverse scoutingslijstjes en ik heb ook wel gesprekken met scouts gehad. Op een gegeven moment had ik wel door dat het lastig zou worden om in de NHL te komen. Toen heb ik besloten om mijn professionele ijshockeycarrière anders in te vullen en was het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Ik nam de stap om naar Europa te gaan en daar te ijshockeyen. Ik was nog nooit in Europa geweest en ging het avontuur graag aan. Zo ben ik vorig jaar in Frankrijk terecht gekomen en heb ik een jaar gespeeld bij Brest, op het tweede Franse niveau.”
Zijn tijd in Frankrijk was niet geheel wat hij er vooraf van verwachtte. ,,Ze spreken daar niet zo goed Engels. Dat maakt het wel lastig. Ik heb mij daar eenzaam gevoeld. Hoe anders is dat hier in Nederland waar iedereen prima Engels spreekt en verstaat,” vertelt Trevor.
Trevor is aan een uitstekend seizoen bezig voor UNIS Flyers en hij heeft het hier prima naar zijn zin. ,,Het is hier goed. We spelen op de beste ijsbaan in de league, met de meeste fans. Dat geeft mij veel energie. Met Mike hebben we een uitstekende coach. We staan momenteel bovenaan in de BeNe-League en ik ben op dit moment pointleader in de competitie. Maar ik ruil mijn punten heel graag in om met de winst in de playoffs aan de haal te gaan.”
Fantastische fans
Dat er elke week tweeduizend, en soms zelfs meer dan 2500, fans op de tribune zitten, vindt hij heel speciaal. ,,Het publiek is echt fantastisch. Dat geeft ons een grote steun en een goed gevoel. In de OHL heb ik voor 5000 fans gespeeld. Qua ambiance is dat wel vergelijkbaar met hoe het hier in Heerenveen is. Vorig jaar in Brest zaten er niet zoveel fans op de tribune. In Thialf is het echt fantastisch om te spelen, ook omdat de tribunes volledig rondom het ijs zijn.”
Op het ijs heeft Trevor een goede klik met zijn lijngenoten Juha Kiilholma en Brent Janssen. ,,We vinden elkaar inderdaad gemakkelijk, maar we gunnen elkaar ook de puck. Als de ander er beter voor staat, dan geven we de puck af. Het is ook grotendeels gevoel. Je moet snel beslissingen nemen in ijshockey. Dat is een basis voor succes. Zoiets is moeilijk om aan te leren, of om te trainen. Maar het evolueert natuurlijk wel. Je moet met je hoofd spelen, slim zijn. Met Juha klikt dat inderdaad heel goed. Hij is een goede passer. Ik heb ooit één keer eerder zo’n klik met iemand op het ijs gehad, dat was in mijn tweede jaar van de Universiteit. Toen werd ik uiteindelijk topscorer. Brent is ook zo belangrijk voor ons. Door zijn harde werken komen Juha en ik vaker aan de puck,” is hij dankbaar.
Afgelopen weekend liep UNIS Flyers tegen het eerste verlies aan in reguliere speeltijd in de BeNe-League. In Geleen werd met 6-2 verloren van Microz Eaters Limburg. Trevor denk dat de nederlaag misschien wel iets teweeg brengt, zodat iedereen weer op scherp wordt gezet. ,,In elke league, in elke sport, is het nagenoeg onhaalbaar om ongeslagen te blijven. Dus een verliespartij moest er eens van komen. Het was een lastige wedstrijd en ze maakten het ons erg moeilijk. We weten dat elk team ons nu gaat aanpakken omdat we bovenaan staan. Daar moeten we ons tegen wapenen. Dat we in Geleen verloren was een punch in the stomach, maar we moeten het nu wel weer oppakken. We willen graag als eerste eindigen en dan succesvol worden in de playoffs,” is Trevor vastberaden.
Foto: Margo Mulder