Na lang wikken en wegen heeft Tony Demelinne de knoop doorgehakt. De captain van UNIS Flyers heeft besloten om te stoppen met professioneel ijshockey. De geboren Hagenees droeg maar liefst zeven seizoenen het shirt van Flyers, waarin hij alle Nederlandse prijzen pakte.
Tony Demelinne is een van de meest succesvolle spelers in de historie van de UNIS Flyers. Maar liefst 324 punten (116 goals, 208 assists) wist hij te verzamelen gedurende de zeven seizoenen die hij voor Flyers speelde. Daarmee staat Tony op de 9e plaats van de eeuwige topscorerslijst van de Flyers. In zijn prijzenkast – over zijn gehele ijshockeyloopbaan bekeken – staan inmiddels een BeNe-League titel, vier bekers, vijf Kampioenschappen van Nederland en een Ron Bertelingschaal. In het seizoen 2010-2011 ontving Tony Demelinne – spelend voor HYS The Hague – de topscorerstitel met 44 goals in 42 wedstrijden.
Gezin op 1
Nu, op zijn 31ste, komt er een einde aan Demelinne zijn ijshockey-carrière. Hij geeft tekst en uitleg. ,,We hebben als gezin besloten dat ik stop met ijshockey,” vertelt Tony. Hij heeft een dochter van vier en een tweede dochter wordt verwacht op 1 december aanstaande. ,,Ik wil meer tijd aan mijn gezin besteden. Daarnaast heb ik ambities in mijn maatschappelijke carrière. Er zijn nu andere dingen dan ijshockey die prioriteit hebben, en daarom hebben we besloten dat het beter is dat ik stop met ijshockey.”
,,Twee weken na de BeNe-League finale had ik al het idee om te stoppen. Maar het duurde even voordat ik de knoop definitief doorhakte. Naast mijn gezin, werd de combinatie werk-ijshockey lastiger. Door mijn werk kan ik soms niet meer op tijd op een training zijn, of moet ik met eigen vervoer naar een uitwedstrijd. Dat vind ik niet eerlijk tegenover het team,” legt Tony uit.
Trots
Tony is trots op zijn ijshockey-carrière, die hij vooral in Nederland doorbracht. Twee keer had hij een uitstapje naar de Verenigde Staten en Australië. ,,Ik denk dat er meer in had gezeten,” geeft hij toe. ,,Mijn mentaliteit was niet altijd even goed. Maar aan de andere kant heb ik gewoon een leuke carrière gehad. Het heeft mij mooie reizen bezorgd en goede vriendschappen opgeleverd. Ik heb mijn vriendin in Heerenveen ontmoet, we hebben nu een dochter en een tweede op komst. Ik heb een belangrijke baan en als gezin hebben we het goed,” somt Demelinne op.
Een kleine terugblik brengt hem naar de tijd dat hij, spelend voor Den Haag, topscorer werd van Nederland. ,,Dat was in een tijd van een hoog ijshockeyniveau. ,,We pakten toen ook het kampioenschap. Twee seizoenen daarna ging ik naar Heerenveen, en hier ben ik een andere speler geworden. Een teamplayer. Daar ben ik wel trots op. Ik werd aanvoerder en een boegbeeld van de club. Ik hoorde laatst van iemand dat ik de meest succesvolle aanvoerder van de club ben. Ik heb niet nagekeken of dat écht zo is, maar dat doet wel iets met je. Daarnaast werd ik ambassadeur van het Jeugdsportfonds, wat ik heel belangrijk vind.”
Tony Demelinne neemt de cup voor het Nederlands kampioenschap in ontvangst.
Toen Tony de stap maakte van Den Haag naar Heerenveen, vroeg hij advies aan Dennis Vollebregt, een jongen uit Heerenveen die hij kende van ijshockey en via zijn maatschappelijke kring. ,,Dennis zei dat ik, hoewel ik ook andere opties had, naar Heerenveen moest komen. Dat heb ik gedaan. Inmiddels is zijn zus mijn vriendin – overigens wist ik niet dat het zijn zus was, toen ik haar ontmoette – en moeder van mijn kind. Ik werk nog steeds samen met Dennis. Op maatschappelijk gebied is hij mijn voorbeeld,” vertelt Tony.
Maar Tony kijkt ook vooruit, vooral naar het moment dat hij straks weer eens in de kleedkamer van UNIS Flyers komt. Dat gaat hij missen. ,,Dat zal wel lastig zijn, als er iemand anders in mijn stal zit. Misschien wel emotioneel. Ik heb daar zoveel meegemaakt, dat doet wel iets met je.”
Hoogtepunten
Als hem gevraagd wordt naar zijn hoogtepunten, dan lacht hij. ,,Het seizoen met de drie prijzen (seizoen 2016-2017, red.). We hadden een mooie groep jongens. Het klikte. Het was een goede mix van jong en oud. Maar wat ook een hoogtepunt was, was mijn uitstapje naar Amerika. We werden toen tweede in de competitie. Dat was een unieke prestatie voor dat team, dat hadden ze in jaren niet bereikt. Daarnaast vond ik alle jeugd WK’s prachtig om mee te maken, mede omdat je vrij van school had. Op die WK’s hebben we een paar keer zilver gepakt. Ik denk dat het mooiste moment mijn tijd bij Zoetermeer Panters (2005-2006, red.) was. Ik speelde daar namelijk samen met mijn broer. Dat vind ik uniek. We zijn toen samen kampioen geworden in de Eerste Divisie.”
Ron Berteling reikt de Ron Berteling-schaal uit aan Tony Demelinne. Foto: Pieter-Jord Hovenga
Afbouwen en oproepbaar
Nu is er een einde gekomen aan Tony’s ijshockeycarrière bij UNIS Flyers. De forward blijft in de buurt van Thialf. ,,Ik blijf in Heerenveen. We hebben een huis gekocht. Misschien dat ik zelfs nog wel eens meetrain met het team. Ik wil een beetje afbouwen. Mocht het nodig zijn dan ben ik zelfs nog oproepbaar, als de nood aan de man is,” zegt Tony. Dat hij bij de club betrokken blijft, is een ding wat zeker is. Maar in welke rol weet hij nog niet. ,,Misschien ga ik iets doen met de begeleiding van jonge ijshockeyers, of in een coachende rol. Ik weet het nog niet. Daarover ga ik met de club in gesprek.”
Uiteraard zien we Tony weer terug in Thialf. ,,Ik kom zeker nog terug als supporter van UNIS Flyers. Ik zal ze altijd blijven steunen. Dat is belangrijk. De 20 jongens die het straks gaan doen, gaan zich voor de volle 100% inzetten. Dat is een ding wat zeker is. Het gaat om het team. Dat is de toekomst van de club. Ik doe nu een stapje terug. Het is tijd voor nieuwe jongens, maar er zit nog genoeg aan skills en werklust in het team. Ik wens ze alle goeds toe,” besluit Tony.
Foto: Pieter-Jord Hovenga