Ronald Wurm was de grote man voor UNIS Flyers in het eerste speelweekeinde van het seizoen 2018-19. Met vijf goals en twee assists had hij een groot aandeel in de zeges op Nijmegen (2-5) en Amsterdam (7-0). Na een moeizaam seizoen zit hij momenteel weer lekker in zijn vel. Reden genoeg voor UNIS Flyers Media om uitgebreid en stevig met de 31-jarige aanvaller in gesprek te gaan.
Zes punten met het team, vijf goals en twee assists voor Ronald Wurm. Dat klinkt als een goed begin.
´Ik ben blij. We zijn goed gestart, beter dan de afgelopen jaren. Ik denk dat dit vooral komt doordat we eerder konden beginnen met trainen. En éindelijk hebben we de Ron Berteling Schaal gewonnen. Natuurlijk ben ik blij met mijn goals. Het is en blijft een heerlijk gevoel om goals te maken en daarmee belangrijk te zijn voor het team. Maar wat ik uiteindelijk wil is een ander, nog lekkerder gevoel terugkrijgen: het gevoel van kampioen zijn. Het is een goed begin, goed voor het zelfvertrouwen. We blijven echter humble en weten dat succes niet vanzelf komt. Het zal niet elk weekend zo lekker gaan als afgelopen weekend.’
‘Onbewust is het toch misschien een soort kater die je krijgt na het winnen van alle prijzen’
Het is al ontzettend vaak benoemd en besproken, maar vorig jaar leek het soms wél alsof het team dacht dat het succes van 2016-17 vanzelf terug zou komen.
‘Het was een bewogen seizoen, gewoon klote. Het is niet zo dat we bewust dachten dat het vanzelf zou komen, dat we bewust een stapje terug deden ofzo. Onbewust is het toch misschien een soort kater die je krijgt na het winnen van alle prijzen van het seizoen daarvoor. Ik kan mijn vinger er niet op leggen. Den Haag kan daar dit seizoen ook last van gaan krijgen.. Bij ons merk je wel weer gelijk vanaf de eerste training die honger, die gretigheid in de groep en die extra drive om prijzen te winnen. Het voelt toch anders dan vorig jaar.’
Hoe was het vorige seizoen voor jou persoonlijk? Coach Mike Nason heeft je in het begin van het seizoen een tijd veelvuldig op de bank gehouden en teruggezet in de hiërarchie.
‘Dat was inderdaad een lastige periode. Je gaat dan veel nadenken over het hoe en waarom van de coach. Je wil belangrijk zijn, je weet dat je belangrijk kán zijn, maar krijgt minder de gelegenheid om dat te laten zien. Maar uiteindelijk, als zoiets gebeurt, weet elke ijshockeyer dat het in principe aan hemzelf ligt. Ik heb zelf in de spiegel gekeken, de enige die er wat aan kon veranderen was ik zelf. Uiteindelijk weet ik dat hard werken vroeg of laat altijd wordt beloond. Later ging het beter en kwam ik meer in vorm.’
Je was bij een deel van de supporters mikpunt van kritiek door een negatieve houding. Ook werd er in de regionale media gesuggereerd dat je mede daardoor niet lekker zou liggen in de groep.
‘Ik ben me bewust van mijn lichaamstaal op het ijs en ik ben wel wat rustiger geworden. Ik beleef een wedstrijd gewoon heel intens. Als de uitrusting aan gaat, verander ik en ben ik zeker geen makkelijke jongen om mee te spelen. Zodra de wedstrijd is afgelopen, ben ik weer rustig.’
‘Wanneer je verliest worden zulke zaken onder een vergrootglas gelegd’
‘Soms zit ik na wedstrijden rustig te praten met teamgenoten in de kleedkamer en dan kijken ze je aan op een manier van: ‘gast, net was je nog zo tekeer aan het gaan!’ Wanneer het in een wedstrijd niet lekker loopt, uit ik mijn frustratie soms op een manier die niet de juiste is. Ik begrijp wel dat mensen dat negatief bekijken. Zeker wanneer je verliest zoals vorig seizoen, worden zulke zaken onder een vergrootglas gelegd. Ik weet zeker dat ik wel goed lig in de groep, ik ben goed met iedereen.’
Waar komt die intensiteit vandaan?
‘Vanaf mijn 14e tot mijn 21e heb ik in Tsjechië bij de junioren van Slavia Praag gespeeld. Daar heerst nog de ouderwetse oostblok-ijshockeycultuur. Gaf je een verkeerde pass, dan werd je door het hele team verrot gescholden. Trainers gaven je daar ook soms klappen met de stick als hen iets niet beviel. Daar is dat normaal, ouders van de kinderen staan er bij te kijken en gaan daar niet tegen in. Ik gebruik het niet als excuus, maar misschien dat ik daar iets van heb meegenomen. Uiteindelijk was het een goede leerschool. De meeste jongens waar ik mee gespeeld heb spelen nu op het hoogste niveau in Tsjechië, een aantal in de KHL en zelfs in de NHL zoals Vladimir Sobotka (Buffalo Sabres, red.) en Dimtrij Jaskin (Washington Capitals, red.).’
Zelf kende je na je periode in Tsjechië een aantal succesvolle jaren in Den Haag, met tussendoor een aantal korte uitstapjes naar Zoetermeer, Amsterdam en Eindhoven. In de zomer van 2014 maakte je de overstap naar UNIS Flyers. Inmiddels ben je aan je vijfde seizoen in Heerenveen begonnen. Je hebt het naar je zin?
‘Absoluut! Elke zomer ben ik te vinden in Praag, mijn ouders wonen daar nog steeds en een groot deel van mijn vrienden en kennissenkring woont in Den Haag. Grote steden dus. Ik had nooit verwacht dat ik het in een kleine plaats als Heerenveen zo naar mijn zin zou hebben.’
‘Ik had van tevoren nooit gedacht dat ik het in Heerenveen zo naar mijn zin zou gaan hebben’
‘Ik heb hier echt mijn innerlijke rust gevonden. Het zit vooral in de kleine dingen. Op weg naar de ijsbaan in Den Haag sta je bijvoorbeeld continu in de file of vast voor een stoplicht. Hier rij je rustig naar de ijsbaan. Heerlijk!’
Vanwege je ‘roots’ in Den Haag word je vrijwel iedere zomer gelinkt aan een terugkeer in de Hofstad. Ook ben je wel eens in verband gebracht met Oberligist Tilburg Trappers. Je contract loopt na dit seizoen af. Wat gebeurt er dan?
‘Zolang de clubleiding mij in het team wil hebben, wil ik hier blijven. De sportbeleving in Heerenveen is fantastisch, UNIS Flyers is als club gewoon erg goed georganiseerd, de ijshal is prachtig en de faciliteiten zoals bijvoorbeeld de fitnessruimte in Thialf zijn van topklasse. Naast het ijshockey werk ik bij Post Cleaning in Drachten als glazenwasser, ook hier heb ik het ontzettend naar mijn zin. In Den Haag werkte ik ook als glazenwasser, maar op een of andere manier doe ik dat hier in Friesland met veel meer plezier en genoegen. Alles wat ik nodig heb zit hier. Ik ben hier op mijn plek.’
Aankomende vrijdagavond staat de uitwedstrijd tegen HIJS Hokij op het programma. Zaterdagavond komen de Zoetermeer Panters op bezoek. Wat zijn je verwachtingen?
‘Den Haag-uit wordt natuurlijk een lastige wedstrijd. Zelf vind ik dat op een of andere manier ook altijd een vervelende uitwedstrijd. Ik beleef die wedstrijd toch altijd anders dan andere uitwedstrijden, omdat ik daar ook vandaan kom. Na een aantal jaren weg te zijn uit de Hofstad had ik wel gedacht dat dat gevoel weg zou gaan, maar het blijft apart. Waar dat aan ligt, geen idee. Het wordt een lastige wedstrijd, maar ik schat onze kansen hoog in en verwacht een overwinning. Datzelfde geldt ook voor zaterdag. Zoetermeer heeft de eerste drie wedstrijden verloren en staat nog op 0 punten. Ook missen ze topimport Ludek Skop (De Tsjech ontbreekt naar verluidt vanwege privé-omstandigheden, red.). Er kan van alles gebeuren, maar thuis zijn wij het aan onze stand verplicht om van de Panters te winnen.’
‘Ik denk dat wij op dit moment de beste ploeg van Nederland hebben, en alle prijzen moeten gaan winnen’
Wat vond je trouwens van de sfeer bij de afgelopen thuiswedstrijd tegen Amsterdam, met de trommels? Dat kennen we in Heerenveen nog niet echt.
‘Ik vond het echt mooi. Ik was ook bij de Thialf Ice Hockey Cup aanwezig, met de Duitse fans die 60 minuten lang tekeer gaan. Geweldig! Het zou fantastisch zijn als wij ook zo’n sfeer kunnen krijgen bij onze thuiswedstrijden. Met die trommels is de eerste stap gezet. Het geeft ons als spelersgroep in elk geval een enorme boost als er veel lawaai is vanaf de tribunes.’
Tot slot: wat zijn je verwachtingen voor het aankomend seizoen en hoe schat jij UNIS Flyers in vergeleken met de andere (top)teams?
‘De top is breder geworden. Geleen doet het nu goed, Herentals en Luik blijven bovenin meedraaien. Na de Ron Berteling Schaal hebben mensen de neiging om Den Haag minder hoog aan te schrijven, maar van een coach als Chris Eimers mag je verwachten dat hij weer een goed team weet neer te zetten. Nijmegen Devils heeft een goed team, maar de vele nieuwe spelers hebben tijd nodig om aan elkaar te wennen. Het voordeel dat wij hebben ten opzichte van andere teams is dat de meeste spelers al een aantal jaren met elkaar samen spelen, waardoor de onderlinge afstemming heel goed is. Daarbij hebben we ons ook enorm versterkt. Kijk naar een verdediger als Trevor Hunt bijvoorbeeld, hij geeft onze verdediging veel extra stabiliteit waardoor het makkelijker wordt gemaakt voor andere spelers. Ik denk dat wij op dit moment de beste ploeg van Nederland hebben, en dat we alle prijzen moeten gaan winnen.’