Eén van de meest geliefde ijshockeyers onder de supporters van UNIS Flyers kondigde ruim een week terug, tijdens de slotavond van het seizoen zijn afscheid aan. Pippo Limnell Finocchiaro, zoon van een Finse moeder en een Italiaanse vader heeft z’n ijshockeyschaatsen aan de wilgen gehangen.
De keuze om zijn professionele ijshockeycarriere te stoppen, was al een poos bij hem bekend. ,,Ik speel al sinds mijn vijfde ijshockey. Nu ben ik 35 jaar, dat betekent dat ik 30 jaar lang ijshockey heb gespeeld, waarvan de helft op professioneel niveau. Voor mij is het klaar. Ik houd van het spelletje, maar het is tijd voor nieuwe dingen. Tijd voor familie en mijn bedrijf Puur Nordic,” vertelt Pippo.
Daarnaast belicht hij wat het leven van een ijshockeyer inhoudt. ,,Alles wat erbij komt kijken, om een professioneel sporter te zijn is behoorlijk intensief. Het is niet alleen die 6 á 7 maanden dat je op het ijs staat tijdens een seizoen, maar ook de andere maanden tellen mee. Trainingen zowel op als buiten het ijs, maar ook qua voeding moet je opletten wat je eet en drinkt zowel thuis als dat je een avondje uitgaat. Professionele topsport vraagt veel van een persoon. Ik wil nu het gevoel hebben dat als ik niet naar de gym wil, dan doe ik dat. En als ik een biertje wil drinken, dan wil ik dat kunnen doen.”
Afgelopen seizoen teisterde een langdurige achillespees-blessure de verdediger. Maar die blessure had geen invloed op zijn keuze om te stoppen. Het tegenovergestelde was eigenlijk waar. ,,De beslissing dat dit mijn laatste seizoen zou zijn, was al genomen voordat het seizoen was begonnen. De blessure was heel vervelend. Doktoren zeiden dat het einde seizoen voor mij was. Maar daar wilde ik niet aan geloven, en ik ging door met mijn herstel. Ik heb hard gewerkt om terug te komen en daar ben ik erg blij mee.”
Vanaf nu gaat Pippo zich meer richten op zijn bedrijf Puur Nordic, en wil hij meer tijd doorbrengen met zijn gezin. ,,Dat vind ik namelijk heel belangrijk. In de afgelopen jaren heb ik veel tijd in ijshockey gestopt, en relatief minder in mijn bedrijf. Maar dat was zo gepland. Ik heb altijd de gedachte gehad dat zodra ik stop met ijshockey, dat ik dan meer met mijn bedrijf bezig ga zijn.”
Imposante carrière
Pippo mag terugblikken op een imposante ijshockey-carrière die hij startte in Helsinki, Finland. Daarna speelde hij twee jaar in Italië om vervolgens de overstap naar Nederland te maken. Daar kwam hij uit voor Tilburg Trappers (twee seizoenen), Eindhoven Kemphanen (één seizoen), Limburg Eaters Geleen (2 seizoenen) en UNIS Flyers (acht seizoenen).
Pippo lacht als hem wordt gevraagd naar de mooie momenten uit zijn carrière. ,,Dat zijn er veel,” vertelt hij. ,,Het winnen van de beker, landstitel en BeNe-League waren elke keer speciaal. Ook bij mijn vorige teams heb ik prijzen gewonnen, daar ben ik heel content mee.” Kijkend naar het hoogtepunt van zijn loopbaan komt Pippo met een verrassend antwoord. ,,In het grotere plaatje vind ik het heel bijzonder dat ik zo lang voor UNIS Flyers heb mogen spelen. Dat is heel speciaal. Ik had een droom om een plek te vinden waar ik gelukkig was, waar ik kon blijven en waar ik ijshockey kon spelen. Die heb ik gevonden hier in Heerenveen. Dat maakt me heel gelukkig. Zo’n plek vinden is namelijk lastig als ijshockey-speler. Sommige spelers komen één of twee seizoenen en gaan dan weer weg. Je kunt zelf wel langer willen blijven, maar het team moet dat ook willen. En het gaf me telkens weer een fijn gevoel dat het team mij terug wilde hebben,” is Pippo dankbaar.
Ook bij zijn jeugdteam HIFK U21 in Helsinki bewaart hij een speciale herinnering. ,,HIFK is de oudste en meest gerespecteerde club in Finland, en ze komen uit in de SM Liiga, het hoogste niveau. We speelden een playoffs wedstrijd tegen onze rivaal. Het was de beslissende game 5 van de playoffs. Ik scoorde de beslissende goal in overtime. Dat was een heel belangrijke goal en gaf een waanzinnig gevoel,” blikt Pippo terug.
,,Eigenlijk is iedere goal die je maakt speciaal. Als verdediger scoor je niet zo vaak, dus dan is het altijd leuk om een goal te maken. De twee goals die ik afgelopen seizoen scoorde tegen Eaters Limburg, in mijn eerste wedstrijd na mijn lange blessure waren fantastisch. Niet alleen de goals, maar ook het gevoel van: I am back.”
Als hij zo genoot van goals, was het dan niet beter geweest om aanvaller te worden? ,,Nee. Ik houd ook van het verdedigen. Ik heb een beetje mijn eigen defensieve stijl ontwikkelt: een aanvallende verdediger. Maar verdedigen is niet gemakkelijk. Ik heb niet een groot postuur. Meestal zie je verdedigers die groot zijn en meer gewicht meenemen. Ik ben iets kleiner en daarvoor moest ik iets bedenken. Je moet dan slim zijn en jezelf in een goede positie brengen. Met mijn skating skills kon ik iets extra’s toevoegen. Als ik de puck afpakte, kon ik gemakkelijk wegdraaien en beginnen aan een tegenaanval. Het winnen van een battle, het blocken van een schot. Dat zijn momenten om van te genieten.”
UNIS Flyers gaat Pippo missen op het ijs, maar Pippo gaat UNIS Flyers 0ok missen. ,,Ik ga de wedstrijden missen. Ik ga het missen om het Flyers shirt aan te trekken en te schaatsen voor een vol Thialf. Dat gevoel ga ik niet meer meemaken. Ik ben er niet verbitterd onder, en ik heb geen spijt van mijn keuze. Maar dat soort momenten ga ik missen.” Pippo zou graag betrokken willen blijven bij de ontwikkeling van ijshockey in Heerenveen. Daarover vinden momenteel gesprekken plaats. ,,De intentie is er en ik zou graag willen blijven,” besluit hij.
Foto: Margo Mulder